บทที่ 71

เฉียวซวินนั่งลงบนตักของเขา รู้สึกอับอายอย่างยิ่ง

กางเกงสแลคสีเทาเข้มขับเน้นผิวขาวผ่องเนียนละเอียด แค่มองก็ชวนให้ใจสั่นแล้ว

เมื่อลู่เจ๋อโน้มตัวเข้ามาใกล้ ปีกจมูกเล็กๆ ของเฉียวซวินก็สั่นระริกโดยไม่รู้ตัว ราวกับเด็กสาวผู้ไร้เดียงสา หากไม่ใช่เพราะลู่เจ๋อเคยร่วมเตียงกับเธอมาสามปี คงเข้าใจผิดว่าเธอไม่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ